8.00 gaat de wekker, ik doe de gordijnen open en wat zien we een super mooi zonnetje, heerlijk. We verzamelen op de kazerne, als iedereen zijn of haar spullen heeft vertrekken we richting de stad om een zeer geslaagde dag tegemoet te zien. We staan zoals de voorgaande jaren weer op de Hoflaan bij het water tegenover de scouting. Iedereen heeft er zin in: er wordt een kraampje neergezet waar een aantal jeugdbrandweerspullen worden verkocht, er worden pakken neergehangen die de kinderen aan krijgen om over de baan te lopen, onze verzorgingscontainer wordt neergezet, vlaggen worden gehesen, waterwinning wordt gereed gemaakt en dan kunnen de kinderen komen.
+/- om 11:00 mogen de kinderen over de jeugdbrandweerbaan. Ze moeten door een tunnel waar allemaal vlammen zichtbaar zijn, daarna lopen ze over een evenwichtsbalk met daaronder uiteraard een diepe bak met water. Als ze dat hebben gehaald moeten ze de brand nog blussen bij de huisjes waar de vlammen uitslaan.
Het loopt eigenlijk direct al storm, want het weer is zo mooi, dat had niemand verwacht.
Het mooie is “die storm”: dat heeft de hele dag geduurd! Om vijf uur is er besloten dat er per direct geen kind meer door mag. Het was zo verschrikkelijk druk dat we bijna niet de tijd kregen om te eten.
Wij als leiding vonden het een geweldige dag en willen de jongens en meiden van de jeugdbrandweer Vlaardingen heel hartelijk bedanken.
Het loopt eigenlijk direct al storm, want het weer is zo mooi, dat had niemand verwacht.
Het mooie is “die storm”: dat heeft de hele dag geduurd! Om vijf uur is er besloten dat er per direct geen kind meer door mag. Het was zo verschrikkelijk druk dat we bijna niet de tijd kregen om te eten.
Wij als leiding vonden het een geweldige dag en willen de jongens en meiden van de jeugdbrandweer Vlaardingen heel hartelijk bedanken.